عقد هبه

عقد هبه

عقد هبه عقدي است كه به موجب آن، شخصي مال خود را به ديگري مي‌بخشد. به شخصي كه مال خود را به ديگري مي‌بخشد. واهب و به شخصي كه مالي به او بخشيده مي‌شود، متهب مي‌گويند. به مالي كه بخشيده مي‌شود عين موهوبه گفته مي‌شود. در مورد عقد هبه، نكته قابل توجه اين است كه برخلاف ساير عقود كه ايجاب و قبول براي شكل‌گيري يك عقد كافي مي‌باشد. در مورد عقد هبه علاوه بر ايجاب و قبول قبض شرط صحت عقد است.

اطلاعات تکمیلی در مورد بهترین وکیل را اینجا بخوانید.
يعني شخص واهب، حتما بايد مال موهوبه را به قبض متهب بدهد. در واقع اگر مال موهوبه به قبض شخص متهب داده نشود. عقد هبه، تحقق پيدا نكرده است. مطلب لازم به ذكر ديگر در مورد هبه اين است كه وقتي شخصي مالي را به ديگري هبه مي‌كند. زوج مي‌تواند از عقد هبه خود رجوع كند و آن مال را پس بگيرد. با این حال, اين موضوع داراي استثناهايي مي‌باشد.

استثناهای رجوع عقد هبه

1. اگر پدر يا مادر مالي را به فرزند خودش هبه كند، نمي تواند آن مال را پس بگيرد. همچنين, اگر فرزندي مال خود را به پدر يا مادرش هبه كند. در نتیجه, نمي‌تواند آن مال را از آنها پس بگيرد.
2. اگر هبه، معوض باشد قابل رجوع نيست. يعني اگر شخص راهب در ازاي مالي كه به شخص متهب عقد هبه می‌كند, عوضي را از او دريافت كرده باشد. حتي اگر اين عوض بسيار ناچيز و نابرابر با مالي باشد كه واهب به متهب عهد كرده است. ديگر نمی‌تواند آن مال را از متهب پس بگيرد.
3. اگر بعد از اينكه واهب، مالي را به متهب می‌بخشد. آن مال به نحوي از ملكيت متهب خارج شده باشد. مثلا متهب آن مال را به شخص ديگري فروخته باشد، واهب ديگر نمی‌تواند آن مال را از متهب پس بگيرد.
4. اگر بعد از اينكه واهب مال خود را به متهب بخشيد, تغييري در آن مال به وجود آمده باشد. مثلا اينكه واهب مصالح به متهب بخشيده باشد و متهب با آن مصالح خانه‌اي ساخته باشد. واهب نمي‌تواند از هبه خود رجوع كند, مطلب ديگر اينكه واهب حتما بايد مالك مالي باشد كه هبه می‌كند.
هيچ شخصي نمي‌تواند مال خود را به ديگري هبه كند. بدون اينكه هيچ عوضي از او دريافت كرده باشد(رايگان) يا می‌تواند در قبال مالي كه به متهب هبه می‌كند. ما به ازايي هر چند ناچيز و نا برابر با مال موهوبه را از او دريافت كند.